คำว่า “เศรษฐกิจสีน้ำเงิน (Blue Economy)” ได้ถูกนำมาใช้ในหลายเรื่อง และในปัจจุบัน เมื่อกล่าวถึง คำว่า เศรษฐกิจสีน้ำเงิน จะประกอบด้วย ภาคเศรษฐกิจที่หลายหลาย (Range of Economic Sectors) และนโยบายที่เกี่ยวข้อง (Related Policy) ซึ่งจะเป็นตัวกำหนดให้การใช้ทรัพยากรเป็นไปอย่างยั่งยืน ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ความท้าทายที่สำคัญในการนำแนวคิดเศรษฐกิจสีน้ำเงินไปประยุกต์ใช้ ได้แก่ การสร้างความเข้าใจ และการบริหารจัดการที่ดีในหลายมิติที่เกี่ยวข้องกับความยั่งยืนของทะเล และมหาสมุทร ตั้งแต่ การทำประมงอย่างยั่งยืน ไปจนถึงการคำนึงถึงคุณภาพของระบบนิเวศวิทยา (Ecosystem Health) และมลภาวะที่เกิดขึ้น ทั้งนี้ การบริหารจัดการไปสู่ความยั่งยืนของทรัพยากรทางทะเล และมหาสมุทร จำเป็นที่จะต้องอาศัยความร่วมมือ ในทุกระดับ ตั้งแต่ ในระดับประเทศ (Nation-States) จนถึง ภาครัฐและเอกชน (Public – Private Sector) ในระดับที่สูงกว่าที่เคยดำเนินการมาในอดีต

        แนวคิดเศรษฐกิจสีน้ำเงิน เป็นการส่งเสริมการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ การรวมกันของภาคสังคม (Social Inclusion) การอนุรักษ์ และการพัฒนาความเป็นอยู่ ในขณะที่รับประกันความยั่งยืนของสภาพแวดล้อมทางทะเล และมหาสมุทร รวมทั้ง พื้นที่ชายฝั่ง ทั้งนี้ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา กิจกรรมต่างๆ ได้ถูกดำเนินไป โดยมิได้มีการประสานสอดคล้องกัน ระหว่างการพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคม ผ่านการประกอบกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับทะเลและมหาสมุทร และการพิจารณาถึงความเสื่อมโทรมของสภาพแวดล้อม และระบบนิเวศ จากการค้นพบข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ ทำให้ทราบว่า ทรัพยากรทางทะเล มีจำนวนที่จำกัด และหากทรัพยากรดังกล่าว เสื่อมโทรม และมิได้รับการดูแลรักษาที่ดี ย่อมส่งกระทบต่อความเป็นอยู่ของมนุษย์ และสังคมอย่างหลีกเลี่ยงมิได้ โดยเฉพาะเมื่อพิจารณาถึงการเจริญเติบของจำนวนประชากรที่จะเพิ่มขึ้นในอนาคต ด้วยเหตุดังกล่าว จึงมี ความจำเป็นที่จะต้องให้ความสำคัญกับแนวคิดดังกล่าว

        เศรษฐกิจสีน้ำเงิน (Blue Economy) ประกอบไปด้วยสาขาที่มีความหลากหลาย ตั้งแต่ อุตสาหกรรมทางทะเลในรูปแบบดั้งเดิม เช่น การประมง การท่องเที่ยว และการขนส่งทางทะเล ไปจนถึง กิจกรรมทางทะเล ที่เกิดขึ้นใหม่ (Emerging Activities) เช่น การหาพลังงานทดแทนจากพื้นที่ไกลฝั่ง (Offshore Renewable Energy) การเพาะเลี้ยงพืช และสัตว์ในน้ำ (Aquaculture) กิจกรรมสกัดแร่ธาตุจากพื้นดินใต้ท้องทะเล (Seabed Extractive Activities) เทคโนโลยีชีววิทยาทางทะเล (Marine Biotechnology) และการตรวจทางชีวภาพ ทางทะเล (Marine Bioprospecting) โดยกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจสีน้ำเงิน อาจจะเป็นกิจกรรมทางทะเล ที่รวมหลายสาขา หรือกิจกรรมหลายประเภทเข้าด้วยกัน และอาจจะมีการพัฒนาเพิ่มเติมกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจสีน้ำเงินได้ในอนาคต โดยขึ้นอยู่กับสถานการณ์ และสภาพแวดล้อมของประเทศต่างๆ อย่างไรก็ตาม องค์การสหประชาติ (United Nations) ได้จัดแบ่งสาขา และประเภทของกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจสีน้ำเงินในภาพรวม โดยมีรายละเอียด ดังนี้

        เศรษฐกิจสีน้ำเงิน มีเป้าหมายที่เกินไปกว่าการให้ความสำคัญกับการมุ่งทำธุรกิจแต่เพียงอย่างเดียว โดยมีส่วนที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาเศรษฐกิจ และคุณภาพของมหาสมุทร (Ocean Health) ไปพร้อมๆ กัน โดยแนวคิดดังกล่าว จะประสบความสำเร็จได้นั้น จำเป็นที่จะต้องใช้ยุทธศาสตร์ในระยะยาวเข้ามาช่วย ในการดำเนินการ โดยมีเป้าหมายที่สนับสนุนเพื่อให้เกิดความยั่งยืน และการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่าง เท่าเทียมกัน ผ่านกิจกรรม และภาคสาขาที่เกี่ยวข้องกับทางทะเลและมหาสมุทร ทั้งนี้ เศรษฐกิจสีน้ำเงิน จะเกี่ยวข้องกับทุกประเทศ และจะต้องถูกนำมาประยุกต์ใช้ในหลายระดับ ตั้งแต่ในระดับท้องถิ่น จนถึงระดับโลก โดยจะต้องใช้ความไว้วางใจ และฐานความรู้ที่หลากลาย อีกทั้ง จะต้องใช้การบริหารจัดการและการพัฒนาทรัพยากรที่มีส่วนช่วยในการสร้างแรงบันดาลใจ และสนับสนุนให้เกิดนวัตกรรมขึ้น